15.6 C
Pontevedra
Domingo, 8 de Setembro de 2024
Máis
    HomeO CondadoPonteareasO silencioso berro de Ponteareas contra a violencia machista

    O silencioso berro de Ponteareas contra a violencia machista

    Os silencios, moitas veces, din máis que os berros e esta mañá a Corporación Municipal de Ponteareas e a veciñanza, converteron o seu silencio nun grito que dicía “basta xa” á violencia machista. Hai problemas –máis ben lacras sociais– ante as que non cabe división nin medias tintas. O silencio, neste caso, é sinónimo de complicidade porque, o dixemos moitas veces e o seguiremos facendo cantas sexa preciso, coa violencia machista se non se é parte da solución estase a ser parte do problema.

    Contra a violencia machista ou se está ou non se está. As persoas e colectivos que tentan poñerlle “peros” ou acotacións a esta lacra da nosa sociedade, atrasan a saída do túnel e a posibilidade de acadar unha solución definitiva. Ese atraso, por se a alguén se lle esquece, custa vidas.

    Hoxe Ponteareas dixo non, un non reflectido nun comunicado asinado por todos os grupos da Corporación, sen distinción de cores, ao que deu lectura a concelleira de Igualdade Verónica Carrera.

    Nesa liña, toda a Corporación de xeito unánime, animaba á cidadanía á hora de erradicar a violencia “denunciando e descubrindo ante as autoridades accións e actitudes impropias nunha sociedade cívica, respectuosa e avanzada”

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.